In ‘E.T.A. Hoffmann. Het leven van een sceptische fantast’ vertelt Rüdiger Safranski de levensgeschiedenis van het achttiende-eeuwse Duitse genie E.T.A. Hoffmann. Rüdiger Safranski is een van de grootste biografen van onze tijd. Het leven van een sceptische fantast’ is zijn eerste biografie, verschenen in 1984 en nu voor het eerst vertaald in het Nederlands.
Aan de Academie van Franeker komt in 1807 geld vrij voor de oprichting van een monument ter ere van de nieuwe wetenschap en maatschappij. Men is diep onder de indruk van een beeld in Goethes tuin in Weimar. Albert van Huszen reist daar met leden van de Franeker ceremoniële commissie per koets heen om er met de grote schrijver en wetenschapper te overleggen over een replica van het beeld. Op te richten in Franeker, maar dan groter en grootser.
Het platonoviaanse proza is ten diepste doordrongen van de gedachte dat de mens streeft naar geluk, dat niet per definitie voortkomt uit vooruitgang en techniek, zoals de communistische leer voorschrijft. Maar dat weerhield Platonov er niet van het idealisme en de voorvechters van de revolutie in al hun schakeringen te laten zien.
Naast een groot romancier was Willem Frederik Hermans een scherpzinnig columnist en essayist. De gerenommeerde schrijver toonde zijn kunnen in Elsevier Weekblad, waaraan hij vanaf de jaren zeventig bijdragen leverde.
De korte verhandeling is een mini-essay, een samenvatting, een bloemlezing. Als men de schrijver vraagt: wat wilde u nou eigenlijk zeggen met dit of dat?, dan kan hij antwoorden: ‘Lees mijn korte verhandelingen, de rest is uitwerking.’
In het voorjaar van 1927 reist Joseph Roth naar Albanië om verslag te doen van de crisis die zich daar afspeelt: het land dreigt te worden geannexeerd door zowel Italië als Zuid-Slavië (toenmalig Joegoslavië). Roth beschrijft de brandhaard, maar ook de corruptie, de armoede én de verleidelijke vrouwen.
