In Het glazen kasteel beschrijft Jeannette Walls haar jeugd als oudste van de vier kinderen in een gezin dat zonder vaste woonplaats en in absolute armoede leeft. Hoe ze als driejarige knakworstjes stond op te warmen en zich vreselijk verbrandde, hoe haar vader telkens weer ontslagen werd en er nooit een einde kwam aan hun financiële zorgen. Maar de totaal onverantwoorde ingevingen van haar ouders waren wel altijd leuk en spannend, en haar liefde voor hen was groot – ook al stelden ze haar keer op keer teleur.