Noodlot is nooit ver uit mijn gedachten bevat dertien brieven die August Willemsen (1936-2007) in de jaren 1972-1997 schreef aan Theo Sontrop (1931-2017), directeur van De Arbeiderspers. De met aanstekelijke gretigheid geschreven brieven getuigen van de enorme betekenis die Willemsen hecht aan het contact met Sontrop, ‘een persoon van onschatbaar belang’, klankbord in moeilijke tijden, onvervangbaar als uitgever, zonder wie allerlei boekuitgaven ondenkbaar waren. De brieven documenteren de ontwikkeling die August Willemsen doormaakte van de vertaler van Fernando Pessoa’s 'Gedichten' tot de schrijver van 'Braziliaanse brieven' en 'De val'. Het gaat om meer dan literair werk: met pretentieloze oprechtheid doet Willemsen ontboezemingen over zijn alcoholconsumptie en vrouwenavonturen. De brieven laten zich zo ook lezen als een autobiografie in fragmenten: stukjes tijd, snapshots, beleefd in Amsterdam-Bijlmermeer, Laren – het oord van revalidatie uit 'De val' –, Rio de Janeiro en Melbourne, oftewel de vier cruciale plaatsen in August Willemsens schrijversleven.



De brieven zijn bezorgd door en van een nawoord voorzien Jan Paul Hinrichs die in 2018 reeds voor uitgeverij Fragment August Willemsens 'Brieven aan De Lantaarn' bezorgde. 



De uitgave verschijnt in een eenmalige oplage van 100 in halflinnen gebonden exemplaren.