Op woensdagavond 2 oktober houdt Wim Voermans in onze winkel een presentatie over zijn boek 'Het verhaal van de Grondwet'. U bent van harte uitgenodigd om deze avond bij te wonen.

We leven in de eeuw van de grondwet. Bijna alle landen ter wereld hebben er tegenwoordig wel een. Een betrekkelijk recent fenomeen, trouwens, want driekwart van al die grondwetten is van na 1975. En dat terwijl de wortels ervan net na de landbouwrevolutie liggen, meer dan tienduizend jaar geleden, toen nieuwe sociale organisatie- en leiderschapsvormen opkwamen en ook het recht ontstond als manier om grootschalig samen te kunnen werken met vreemden. 

'Het verhaal van de grondwet' probeert historisch, biologisch, sociaalpsychologisch, economisch, politiek en juridisch te begrijpen waar dit fenomeen vandaan komt en waarom het juist nu in korte tijd 'viral' is gegaan. Waarom is zo'n oeroud verschijnsel de laatste jaren ineens zo populair en ook nog eens in een tijd waarin we juist een democratische terugval meemaken? Waarom leven wereldwijd meer mensen onder een grondwet dan onder een eigen dak? Waarom hebben meer mensen grondwettelijke rechten dan een dagelijkse warme maaltijd, een smartphone of onderwijs? Wat voor soort rage is dat? Is het een blijvertje? En waarom is onze tweehonderd jaar oude grondwet in Nederland juist geeuwnieuws? Is dat erg? Niet volgens dit boek.

Wim Voermans is hoogleraar staats- en bestuursrecht aan de Universiteit Leiden. 

Toegang: Gratis
Wel graag aanmelden: info@boekhandeldouwes.nl

Joost Swarte (1947) is een multi-ontwerptalent: stripmaker, grafisch ontwerper, industrieel ontwerper en architect.

Zijn werk is meermaals bekroond: hij ontving onder andere de Stripschapprijs (1998), de Best Verzorgde Boekenprijs (1988, 1993, 2002), de Marten Toonderprijs (2012) en een Vlag en Wimpel (2018).

In 1984 werd een postzegelserie van zijn hand uitgeroepen tot Mooiste ter wereld en in 2007 tekende hij een prijswinnende cover voor The New Yorker.In 2004 werd Swarte door Koningin Beatrix benoemd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau. In 2018 werd hem een erelidmaatschap toegekend van de Beroepsorganisatie Nederlandse Ontwerpers (BNO).

Promotie krijgen betekent niet altijd dat je leven er makkelijker op wordt... Dat leert de Nederlandse Josephine Rombouts als ze op het Schotse kasteel waar ze werkt opklimt van huishoudster tot manager. \

Niemand op het landgoed, zijzelf nog het minst, heeft enig idee wat deze verrassende functieverandering inhoudt. In het web van verwachtingen, aannames en afgunst binnen op scherp staande sociale verhoudingen probeert Rombouts het leven dat ze voor haar gezin heeft opgebouwd veilig te stellen.

Tegen het onwaarschijnlijk mooie decor van de Schotse westkust, en de nog onwaarschijnlijker wereld van de Britse aristocratie, tekent Rombouts het verhaal op van absolute feodale macht, jagers die antiek verhuizen, een teckel die je carrière kan breken en een kasteel waar roze verf wordt bezorgd. De vraag is: voor binnen of voor buiten?

Een spiegelpaleis van wrede excessen.

Een man, een vrouw, een kind. Een badkuip, een gang, een tuin, een hotelkamer. Een deurklink, een fotoboek, een sprei, een Da Vinci, een pianoconcert van Mozart. Sardientjes, roggebrood, wijn.

Dit alles en meer komt steeds - maar steeds anders - terug in de zeven hoofdstukken die deze verontrustende en hallucinante roman beslaat. Maar elk hoofdstuk begint in een zwembad. Een naamloze ikfiguur, soms van fluïde (gender)identiteit, komt uit het water, rent eenmaal aangekleed gedesoriënteerd door een eindeloos gangenstelsel, opent een deur (in elke scène een andere) en duikt aan het eind van elk hoofdstuk weer in het water.

'Het verhaal van de Dienstmaagd', Margaret Atwoods meesterwerk over een afschrikwekkende toekomst, is uitgegroeid tot een moderne klassieker en bewerkt tot een  zeer succesvolle tv-serie. 'De testamenten' is Atwoods langverwachte, adembenemende nieuwe roman.

'Het Ancien Régime en de Revolutie' is veel meer dan een historisch essay over de oorzaken van de Franse Revolutie: het stelt de problematische verhouding tussen vrijheid en gelijkheid op scherp.

Tocqueville schetst de overgang van een oude, traditionele manier van samenleven naar een nieuwe, functioneel-rationele maatschappij. Als telg uit een adellijke familie die zwaar geleden heeft onder het geweld van de Revolutie, stelt hij zich de volgende, nog altijd brandend actuele vraag: hoe kunnen we in een democratische samenleving nieuwe tijden van terreur vermijden?

De mens is een beest, zeiden de koningen. Een zondaar, zeiden de priesters. Een egoïst, zeiden de boekhouders. Al eeuwen is de westerse cultuur doordrongen van het geloof in de verdorvenheid van de mens.

Maar wat als we het al die tijd mis hadden?

In dit boek verweeft Rutger Bregman de jongste inzichten uit de psychologie, de economie, de biologie en de archeologie. Hij neemt ons mee op een reis door de geschiedenis en geeft nieuwe antwoorden op oude vragen. Waarom veroverde juist onze soort de aarde? Hoe verklaren we onze grootste misdaden? En zijn we diep vanbinnen geneigd tot het kwade of het goede?

Eind jaren tachtig van de vorige eeuw krijgt een Groningse orgelstemmer de opdracht een beroemd kerkorgel te stemmen in een Zuid-Hollands havenstadje. Hij komt terecht in een wonderlijke wereld, bevolkt door eigenaardige, merendeels xenofobe dwarsliggers wier liefste bezigheid het is zowel elkaar als mensen van buiten ertussen te nemen.

De stemmer maakt kennis met een Braziliaanse weduwe en haar eigenaardige dochter die zich ontpopt als een vaardige helper bij het stemmen. Dankzij de weduwe en haar behulpzame dochter raakt de stemmer echter in grote problemen die uiteindelijk, tamelijk onverwacht, toch nog opgelost lijken te worden.

Verlamd aan bed gekluisterd schreef Heinrich Heine enkele jaren voor zijn dood twee autobiografische teksten: 'Memoires' en 'Bekentenissen'. Hierin vertelt hij over zijn bewogen jeugd in Düsseldorf en biedt hij inzicht in zijn politieke, morele en religieuze denkbeelden. Het zijn nu eens stekelige en polemische getuigenissen, dan weer tere en openhartige herinneringen van een eeuwige buitenstaander uit wie, volgens de Bekentenissen, ‘niets dan een dichter was geworden’.

Deze twee geschriften worden voorafgegaan door het nawoord dat Heine schreef bij zijn laatste grote dichtbundel, 'Romanzero' (1851), een even schrijnend als ironisch adieu aan zijn lezers: ‘Wij zullen elkaar terugzien in een betere wereld, waar ik ook verwacht betere boeken voor u te schrijven.’

Hannah Arendt gaat in het essay ‘De vrijheid om vrij te zijn’ nader in op het begrip dat onze cultuur al meer dan tweehonderd jaar hoog in het vaandel draagt: vrijheid. Ze vergelijkt de twee revoluties in de tweede helft van de achttiende eeuw die bepalend waren voor onze opvatting over vrijheid: de geslaagde Amerikaanse (1776) en de mislukte Franse (1789). De Franse Revolutie bleef steken in de bevrijding, de Amerikaanse daarentegen richtte een staatsvorm in waarin de publieke zaak de hoogste prioriteit was.

Arendts essay is een voortdurende oproep om ook nu na te denken over vrijheid, en over de gevaren die de vrijheid bedreigen. ‘De vrijheid om vrij te zijn’ werd pas onlangs voor het eerst in Amerika en daarna in Duitsland gepubliceerd.