“Als je teruggaat naar een oord waar je vroeger gewoond hebt is wat je zoekt niet verandering, niet nieuwe beelden maar bevestigingen van de oude, een stempel over het mentale beeld: vu et approuvé, alles is er nog.”



In deze stukken, verschenen in Vrij Nederland en de Provinciale Zeeuwse Courant, beschrijft Sarah Hart haar liefde voor Parijs, de mooiste stad van de wereld, waar ze twintig jaar lang heeft gewoond. Natuurlijk is alles niet meer zoals het was, maar de oude geesten lopen er nog rond, David Hockney staat nog achter haar in de rij voor de bioscoop en bus 68 neemt nog steeds dezelfde dagelijkse route. Nieuwe ontdekkingen, als de verrassende aanblik op een stralende zaterdagochtend op weg naar de Jardin du Luxembourg, passen naadloos in het oude beeld.



Vertaling Rudy Kousbroek