In vijf beschouwingen biedt Gustan Asselbergs, oud-medewerker van een veilinghuis, een inkijkje in de fascinerende wereld van het veilingwezen. Zijn werkzaamheden, in het bijzonder het selecteren, taxeren en beschrijven van boeken en ander papier, stonden zelden op zichzelf. Want vaak blijken boeken en mensen op enigerlei wijze met elkaar te zijn verknoopt. In plaats van neutrale bemiddeling kon Asselbergs het niet laten zich het lot van boek en mens persoonlijk aan te trekken. Zijn bekommernis varieert van afgedankte poëziebundels tot de kwetsbaarheid van excentrieke veilingbezoekers.

Deze bundel wordt ingeleid met een essay van Willem Otterspeer, die veilinghuizen typeert als de laatste posten in de strijd tegen vergankelijkheid.