Sil is zesenveertig en heeft de ziekte van Alzheimer. Met haar werk heeft ze moeten stoppen. Ze denkt veel aan vroeger, de groep vrienden met wie ze toneelvoorstellingen maakte; dag en nacht brachten ze samen door en de toekomst leek onbegrensd. En nu moet Sil zich tot haar eigen kleine leven verhouden. Haar geliefde Lina probeert met de hulp van Sils vrienden voor haar te zorgen, maar Sil glijdt steeds verder weg in verwarring en eenzaamheid.

Gelukkige dagen geeft een schrijnend en ontroerend beeld van de wereld van een vrouw die al jong lijdt aan dementie en is daarnaast een bijzondere roman over de waarde van vriendschap. Het beschrijft de tederheid die ontstaat wanneer liefde niet langer kan worden uitgedrukt in woorden en onderzoekt de betekenis van taal wanneer het denken gaat haperen. Waar vind je houvast terwijl je langzaam verdwijnt?