Karakterschetsen dankt zijn onsterfelijkheid aan de herkenbare, actuele toon waarop menselijke onhebbelijkheden worden beschreven. Het boekje biedt ons een blik op het dagelijks leven in het Athene in de vierde eeuw voor Christus. De typen zijn zo neergezet dat ze voor de eigentijdse stadsgenoten direct herkenbaar waren. Ook hedendaagse lezers zullen in Karakterschetsen vele oude bekenden tegenkomen.

Theophrastos hanteert een vast stramien: hij begint met een soort definitie, en gaat vervolgens te werk alsof hij de symptomen van een ziekte beschrijft. Een compleet mensbeeld wordt zo niet gegeven, maar er ontstaat wel een heel levendige schildering, zonder enige moralistische pretentie. De dertig rake typeringen zijn scherp en nietsontziend. De taal is die van het volk: soms hard, maar altijd met gevoel voor humor.