Voor een levende literatuur is niet alleen schrijftalent
nodig, maar ook leestalent. Vormen van lezen die zelf
tot schrijven kunnen worden.
Tot de veranderingen die de literaire cultuur de
afgelopen jaren heeft ondergaan behoort de teloorgang
van het literaire essay. Toch zijn juist die langere
interpreterende stukken over verhalen en gedichten,
waarvoor in kranten en tijdschriften steeds minder
ruimte bestaat, belangrijke schakels in het gesprek
tussen schrijver en lezer, of beter nog: tussen lezer
en tekst.
In Dit nog, ook dit heeft Wiel Kusters, die in de
jaren tachtig en negentig behalve als dichter naam
heeft gemaakt als criticus voor NRC Handelsblad en
de Volkskrant, essays bijeengebracht die getuigen van
zijn verrassende leeskunst. In dit boek komen naast
dichters als W.H. Auden, J.C. Bloem, Willem Elsschot,
Vasalis, Jan Hanlo, Gerrit Kouwenaar en Huub
Beurskens ook de prozaschrijvers Louis Paul Boon,
W.F. Hermans en Edgar Allan Poe ter sprake.