In deze fascinerende mengeling van prozagedicht en (beeld)essay onderzoekt de Afro-Amerikaanse dichteres Claudia Rankine allerlei vormen van alledaags racisme in de westerse samenleving. Hoewel expliciete discriminatie inmiddels bijna overal wettelijk verboden is, worden zwarte mensen nog steeds dagelijks geconfronteerd met ongelijke raciale verhoudingen: in terloopse opmerkingen, scheve blikken, impliciete vooroordelen. Rankine verweeft scherpe observaties van zulke ‘micro-agressies’ met langere bespiegelingen over geweld – of dit nu verbaal of fysiek is, tersluiks of openlijk. Ze schrijft over de opgehoopte stress die veroorzaakt wordt door subtiele discriminatie en toont de impact hiervan op het leven en de gemoedstoestand van prominente zwarte mensen zoals Serena Williams en Zinedine Zidane, maar ook die van minder bekenden. Deze collage van beelden en stemmen vormt een onthutsende getuigenis van individueel en collectief racisme, die witte mensen ertoe oproept hun eigen rol in deze problematische dynamiek onder ogen te zien.