In W. van Steve Sem-Sandberg volgen we een trouwe voetsoldaat die in een vlaag van jaloezie de vrouw die hij liefheeft vermoordt. Dit waargebeurde verhaal inspireerde Georg Büchner in 1836 tot het schrijven van de voorstelling Woyzeck, die later een klassieker van het Europese toneel zou worden.

Sem-Sandberg baseerde zijn roman op hetzelfde materiaal. Hij verhaalt over een eenzame man die het leger in gaat om aan zijn ellende te ontsnappen en terechtkomt in een van de vele oorlogen van de vroege negentiende eeuw. Sem-Sandberg schetst een beeld van een verscheurd Europa dat ten onder gaat aan oorlog en tegelijkertijd droomt van het verlichte individu als sociaal wezen. Maar bovenal is W. een meedogenloze studie van de kwetsbare mens en de peilloze diepte die – zo zei Büchner – de mens is.

'Van de bombastische natuurbeschrijvingen tot de onvermijdelijke gang naar de beul: alles in deze roman ademt grootsheid uit.' - Tzum

‘Een enkele keer lees je een roman die als een scheermes door de brij van hedendaagse fictie snijdt. W. is zo’n roman, een kunstwerk.’ – Göteborgs-Tidningen

‘Een indrukwekkende roman. Beschrijvingen van de verderfelijke mensheid worden afgewisseld met schitterende passages over de natuur, onaangedaan door menselijke wreedheid.’ - Berlingske

‘De Zweedse schrijver Steve Sem-Sandberg kruipt in het hoofd van een geesteszieke in een knappe meerstemmige roman. Door de bloemrijke taal zijn de waanbeelden levensecht.’ – de Volkskrant

‘Sem-Sandberg behoudt zijn ambiguïteit tot aan de laatste, magistrale zin. Zijn taalgebruik is onberispelijk, lyrisch en indachtig de tijd waarin het speelt. Een ethische aanklacht, maar vol mededogen geschreven. De zwaarte is soms onverteerbaar, maar schitterend tegelijkertijd.’ – Göteborgs-Posten

‘Een zeer scherpe en hypergevoelige roman over eenzaamheid en geweld. Adembenemend, prachtig in alle afschuwelijkheid.’ – Dagens Nyheter

‘Sem-Sandbergs taalgebruik is rijk en sensueel. Een zeer bijzondere roman.’ – Aftonbladet