Dit boek bevat de brieven van Maarten Biesheuvel aan de door hem intens bewonderde

Karel van het Reve (1921-1999). De kiem van hun vriendschap werd gelegd begin jaren zestig, toen Biesheuvel bij

Karel van het Reve colleges Russische literatuur volgde. In de brieven en ansichtkaarten, met flinke tussenpozen

geschreven tussen 1970 en 1996, vertelt Biesheuvel zijn 'oudste en trouwste toeverlaat' wat hem bezighoudt

en zet hij zijn wereld- en denkbeelden en literatuuropvatting uiteen. Ook houdt hij Karel ('God') op de hoogte

van de vorderingen van zijn schrijfproces en vraagt geregeld om zijn mening: 'Waar blijft verdomme jouw

kritiek?'



Fragment:

'Vaak, heel vaak val ik je in gezelschappen aan op je geschriften. Het spijt me geenszins, zoiets moet jij

van een vriend kunnen begrijpen en dulden. Waarom zou ik alles waar vinden wat jij doet?