We zijn hier en dan zijn we weer weg. Dat was al zo voordat ze kwamen. Dat is altijd zo geweest. De Anderen hebben de dood niet uitgevonden, ze hebben hem alleen geperfectioneerd. Ze hebben de dood een gezicht gegeven, om hem ons vervolgens in het gezicht te wrijven, want zij wisten dat dat de enige manier was om ons te vermorzelen. De dood eindigt niet op een continent of in een oceaan, niet bij een berg of op een vlakte, in een jungle of een woestijn. Hij eindigt waar hij begon, waar hij van meet af aan was: op het slagveld van het laatste, nog kloppende mensenhart.



In het laatste deel van deze epische reeks, waarin het lot van de planeet wordt bezegeld, neemt meesterverteller Rick Yancey ons mee langs triomf, verlies en onverminderde actie.