Het is de grootste angst van iedere ouder: een moment je kind uit het oog verliezen en dan...

Als in de tuin een grote graafkraan bezig is, vader Paul helpt en denkt dat zijn twee zoontjes binnen zijn, hoort hij plots een oerkreet. Het is Lorenzo (7). De jongste, Chris (5), ligt onder de kraan. Paul sommeert de kraandrijver vooruit te rijden. Die vraagt welke kant hij écht op moet. Zijn cabine staat gedraaid. "Als hij mijn instructie had opgevolgd, was Chris er niet meer geweest", beseft Paul later.

Chris en het traumateam vechten dagen voor zijn leven. Zijn rechterbeen raakt verlamd en zijn bil moet worden geamputeerd. Hij zal nooit meer lopen, zeggen de artsen.

Chris blijkt een vechter, revalideert en wordt een wonder op een snowboard. Als hij, twaalf jaar pas, Nicolien Sauerbreij olympisch goud ziet winnen in Vancouver, zegt hij: "Dat wil ik ook." Vier jaar later staat hij op de Paralympische Spelen.

In 2015 wint Chris zijn eerste wereldtitel en wordt hij gehuldigd door niemand minder dan Johan Cruijff. Begin 2017 prolongeert hij zijn wereldtitel en plaatst zich voor een nieuw paralympisch avontuur, dat eindigt met een prachtige zilveren medaille in PyeongChang.