Frank Hutchisons schilderijen bevatten tal van elementen, vormen, objecten, taferelen, die meer of minder rechtstreeks verwijzen naar de ons omringende werkelijkheid, maar daar tegelijk min of meer
afstand van nemen. Door de strakke ordening, door hun onderlinge samenhang, door de stilering,
bereikt hij een beeld dat geloofwaardig is, realistisch oogt en toch enigszins vervreemdend werkt.
Hutchison levert hiermee zodanig commentaar op de dingen dat we er anders naar gaan kijken. Hij
werkt schilderkunstige genres, zoals het landschap, het portret, het object waar hij een eigenzinnige
invulling aan geeft.
Daarnaast spreekt hij zich in zijn werk uit over actuele maatschappelijke thema’s.
Frank Hutchison beschouwt zich als geëngageerd schilder, maar dan een van de subtiele soort, een
die zich ervan bewust is dat een kunstenaar altijd reageert op zijn tijdsgewricht. [Kees Verbeek]