Willem Frederik Hermans (1921–1995) had eigenzinnige opvattingen over onze taal. In zijn beschouwende stukken en kritieken schrijft hij gedetailleerd over taalgebruik, over individuele woorden, over spelling, over vertalingen, over onze woordenschat en over de beschrijving daarvan.
En in zijn verhalen en romans reflecteren de personages geregeld op de taal die zij of anderen gebruiken. Als een van de belangrijkste schrijvers van de 20ste eeuw heeft Hermans bovendien het Nederlandse idioom verrijkt met woorden en uitdrukkingen, die inmiddels in de Dikke Van Dale worden beschreven.
‘Er is maar één werkelijk woord’ beschrijft een aantal opvallende kenmerken van Hermans’ eigen taal en brengt een aantal woorden en uitdrukkingen in kaart die Hermans aan onze woordenschat heeft nagelaten.

Over de auteur
Ton den Boon is woordenboekmaker (o.m. hoofdredacteur van de Dikke Van Dale) en taalpublicist.