Tijdens zijn leven was Georges Bataille (1897-1962) een gedoemd auteur. Hij kon zijn pornografische fictie alleen onder pseudoniemen publiceren. Zijn filosofie bleef al evenzeer in de marge. Berucht is een aanval van Jean-Paul Sartre, die hem wegzette als een nieuwe mysticus. Pas na zijn dood werd Bataille herontdekt door Parijse denkers als Jacques Derrida, Roland Barthes en Michel Foucault. Prompt verschenen edities van zijn ‘obscene’ werk voor het grote publiek. In 2004 volgde de canonisering: zijn romans en verhalen werden gebundeld in de prestigieuze Pléiade-reeks.



Naar een idee van Bart Van Aken van boekhandel Paard van Troje in Gent [Offline boekenwinkel gerund door levende boeken-mensen] verscheen De geschiedenis van het oog van Georges Bataille in het voorjaar van 2019 in een geheel herziene vertaling van Paul Claes.

De geschiedenis bestaat uit een systematische reeks transgressies. Dertien episodes verbeelden telkens een driehoeksrelatie tussen een jonge verteller, een jong meisje en een getuige van een gewaagde seksscène. Naarmate het boek vordert, worden de erotische experimenten uitzinniger, tot ze uitlopen in de climax van een moord. De droomatmosfeer en het metaforische spel met het oog staan een realistische lezing in de weg. Zo wordt de opeenvolging van steeds gruwelijker fantasieën een allegorie van de zoektocht naar het onzegbare.