‘Marjama Koem is hier verbrand,’ ging het roodborstje verder. ‘Hier is Marjama Koem… Hier is…’

De stem van het vogeltje stokte.

Weer was er een moment van schemer en stilte.

‘Ga door,’ zei de moriaanpop. ‘De dingen moeten woord worden.’

‘Marjama Koem is hier verbrand,’ zei het roodborstje ten slotte.

Uren gingen voorbij. Er zat geen schot in de schemering.

‘Ga door, wat er ook gebeurt,’ beval Gordon Koem. ‘De dingen moeten gezegd worden.’

‘Marjama Koem is hier verbrand,’ zei het roodborstje. ‘Marjama Koem hield van Gordon Koem. Ze woonde samen met Gordon Koem en hield van hem.’