In het boek “Te groot voor een museum” beschrijft Peter Pot (1960) uit ’s-Gravendeel minutieus en tot in details de geschiedenis van de eerste vaste oeververbinding (1888-1969) die de Hoeksche Waard kreeg met het “vasteland”.

Peter Pot heeft niet alleen aandacht voor de technische en zakelijke aspecten , maar ook voor de mensen , die optreden in anekdotes.

Zo ontstaat een beeld van de volksaard van de eilandbewoners. Zij reageerden eind negentiende eeuw gelaten op de plannen voor de brug, want zij waren tevreden. De strijd over de plaats (’s-Gravendeel, Puttershoek of Heinenoord) waar de brug moest komen, ging dan ook aan hen voorbij.

Enthousiasme ontstond pas tien jaar na de ingebruikname van de brug, met de komst van de stoomtram , waardoor een snelle verbinding met Rotterdam ontstond en het isolement van de Hoeksche Waard werd doorbroken. “Te groot voor een museum” is rijk geïllustreerd met uniek fotomateriaal en tekeningen, door peter Pot bij elkaar verzameld tijdens jarenlange navorsingen.

Het verhaal stopt in 1969. De brug werd zonder ophef, net als bij de ingebruikname gesloten op de dag waarop de Heinenoordtunnel onder andere door de burgemeesters van Barendrecht en Heinenoord werd geopend.