Alleen de naam Bela Lugosi al. De klankkleur belooft weinig goeds. Met zijn duivelse gezicht, half verborgen achter een cape, zal deze acteur met zijn eenvoudige maar tot het filmerfgoed behorende naam voor eeuwig worden vereenzelvigd met één cultfiguur: Dracula.

Dankzij de evocatieve kracht van zijn zuivere lijnwerk slaagde Koren Shadmi erin om in dit album de fascinerende ambivalentie vast te leggen tussen de lichtere sfeer van de herinneringen van de jonge Béla – toen nog met accent – en het hinderlijke icoon dat de man zou verdringen. Er zijn weinig of geen beelden die we ons zo snel voor de geest kunnen halen als zijn Dracula, terwijl, paradoxaal genoeg, steeds minder mensen de film hebben gezien.

Koren Shadmi ging de uitdaging aan om de vervaagde beelden te laten herleven, en daar is hij wonderwel in geslaagd.