Internationale Galerij Orez werd opgericht in april 1960 op de begane grond van het huis Javastraat 17 te Den Haag met de Rotterdamse kunstverzamelaar Hans Sonnenberg als artistiek leider. De galerie richtte zich al gauw op de `nieuwe tendenzen' in de eigentijdse kunst en dat betekende een voorkeur voor abstracte, koele, cerebrale kunst die viel onder de noemer ZERO of Nul. `Orez' was het omgekeerde van ZERO.

In 1964 namen Albert Vogel en Leo Verboon Orez over. Vanaf dat moment nam de galerie een grote vlucht. Orez kreeg de alleenvertegenwoordiging van de Nederlandse tak van de internationale ZERO-beweging, de zogenaamde Nulgroep, bestaande uit Armando, Jan Henderikse, Henk Peeters en Jan Schoonhoven. Het utopische project Zero op zee trok wereldwijde belangstelling. In 1965 kreeg Yayoi Kusama haar eerste onewomanshow in de galerie en twee jaar later haar eerste Naked Happening. Toen Jan Schoonhoven in 1967 de tweede prijs won op de Biënnale van Sao Paolo was het fortuin van Orez gemaakt. De internationale ZERO-beweging wordt eigenlijk pas nu naar volle waarde geschat, getuige de recente grote ZERO-tentoonstellingen in New York, Berlijn en Amsterdam. Dat maakt dit boek tot een actueel tijdsdocument.

Caroline de Westenholz is kunsthistorica en de oprichtster van het Louis Couperus Museum in Den Haag.Zij werkt als freelance-kunsthistorica en publiciste in Nederland en Engeland. Eerder schreef ze de biografieën 'De Vogels. Een flamboyante theaterfamilie'(2014) en 'De familie Von Westenholz. Van kastelen tot casino's'(2015).