Het functioneren van het bestuur en bestuursleden van vennootschappen wordt, zeker in tijden van (economische) crisis, met kritische blik bekeken. Bij tegenvallende resultaten en bij een faillissement zal worden gekeken of er aanleiding bestaat bestuurder(s) persoonlijk aansprakelijk te stellen. In de zoektocht naar mogelijkheden tot verweer komen bestuurders (en hun advocaten) tegenwoordig steeds vaker uit bij de klachtplicht ex art. 6:89 BW. Dat is in het verleden soms wel en soms niet door rechtbanken gehonoreerd.

In dit boek onderzoekt mr. Jan-Maarten Schepel (Stibbe) of deze klachtplicht van toepassing moet zijn op bestuurdersaansprakelijkheid op grond van art. 2:9 BW. Daartoe beschrijft hij eerst de ratio van de klachtplicht, waarna wordt ingegaan op het ontstaan van een ‘verbintenis’ en relevante jurisprudentie.

De auteur behandelt ook argumenten vóór en tegen de toepassing van de klachtplicht die in de literatuur veel worden genoemd. Verder worden potentiële alternatieven voor de toepassing van de klachtplicht bij bestuursaansprakelijkheid onder de loep genomen, zoals de verjaringsregeling en het algemene leerstuk van rechtsverwerking.