In de enquêteprocedure – een verzoekschriftprocedure bij de Ondernemingskamer (OK) – worden geschillen binnen de rechtspersoon beslecht. Een belangrijk onderdeel van de enquêteprocedure is het onderzoek, dat wordt genormeerd door de beginselen van behoorlijk onderzoek. Wat deze beginselen zijn, is echter niet duidelijk. In de praktijk is er regelmatig kritiek op de onderzoeksmethode en verslaglegging van het onderzoek in de enquêteprocedure. Waaraan het enquêteonderzoek moet voldoen zou daarom op enigerlei wijze moeten worden vastgelegd, omdat de praktijk daaraan behoefte heeft.

De onduidelijkheid rondom het onderzoek heeft veelal betrekking op zowel de empirische als normatieve karaktertrekken van de enquêteprocedure. Een daarbij altijd terugkerende vraag is ook of de onderzoeker zich in het verslag moet onthouden van normatieve oordelen, bijvoorbeeld of er sprake is geweest van wanbeleid.

In dit boek onderzoekt mr.drs. Mathias Wielinga Carvajal of er een scheiding bestaat tussen empirisch en normatief onderzoek in de enquêteprocedure, en wat de gevolgen daarvan zouden zijn voor de manier van onderzoeken. Daarnaast onderzoekt de auteur door welke beginselen van behoorlijk onderzoek het onderzoek wordt genormeerd, en of het wenselijk is om de normering en werkwijze in het onderzoek anders in te kleden. De auteur doet een voorstel voor alternatieve beginselen van behoorlijk onderzoek en een bijpassende werkwijze in de vorm van richtlijnen, en analyseert diepgaand de Leidraad van de Ondernemingskamer.

Met dit boek geeft de auteur inzicht in de plaats en aard van de onderzoeksfase en de normering daarvan door de beginselen van behoorlijk onderzoek. Daarmee biedt dit boek een goede inkijk in het onderzoek in de enquêteprocedure bij de Ondernemingskamer van het Gerechtshof Amsterdam, vooral voor procesadvocaten in de ondernemingsrechtelijke praktijk.