Bij overheidsinstanties heerst een trend: de klassieke subsidie à fonds perdu verdwijnt bij het verstrekken van financiering aan eindbegunstigden naar de achtergrond en maakt plaats voor nieuwe financieringsinstrumenten. Eén daarvan is het revolverend fonds. De bedoeling is dat de door revolverende fondsen gefinancierde activiteiten van eindbegunstigden geld genereren. Het uitgezette geld vloeit daarom terug naar het fonds, waardoor hetzelfde publieke geld meerdere keren voor dezelfde maatschappelijke doelstelling kan worden ingezet. Op Unierechtelijk, Rijks- en decentraal niveau wordt publiek geld daarom veelvuldig ondergebracht in revolverende fondsen, bijvoorbeeld om de woningnood aan te pakken.

Problematisch is echter dat er geen regelgeving bestaat waaraan revolverende fondsen met rijksbijdragen moeten voldoen. Veel fondsen kunnen daarom zodanig worden vormgegeven dat het publiekrecht daarop niet automatisch van toepassing is. Fondsen zijn daarmee (onder andere) niet gebonden aan de algemene beginselen van behoorlijk bestuur en de Wet normering topinkomens. Ook staat er geen rechtsbescherming open bij de laagdrempelige bestuursrechter.

In dit boek gaat mr. Veerle van Waarde nader in op de juridische problematiek rond revolverende fondsen, in het bijzonder op de (Unierechtelijke) transparantieverplichting. De auteur beschrijft wat een revolverend fonds is, waarom overheidsinstanties er veelvuldig gebruik van maken en hoe een revolverend fonds en zijn verstrekkingen juridisch worden vormgegeven.

Daarnaast onderzoekt de auteur of revolverende fondsen bij de verdeling van publiek geld gebonden zijn aan de transparantieverplichting en in hoeverre deze fondsen de transparantieverplichting daadwerkelijk in acht nemen. Tot slot bespreekt de auteur wat de juridische consequenties zijn als revolverende fondsen de transparantieverplichting bij het verstrekken van financiering aan eindbegunstigden verzaken.