Dit verhaal handelt over een 13e eeuw ridder "Arnould de Cupere" die via de Zeeuwse politiek in contact komt met Graaf Floris V van Holland. Hij treedt bij de Graaf in dienst als aanvoerder van zijn persoonlijke lijfwacht . Vanuit deze positie beziet hij de handelwijze van Graaf Floris V, voor wat betreft zijn politieke en economische motieven. Na de dood van Floris V, viel Arnould samen met zijn zwagers Jan en Costijn van Renesse via intriges van Zeeuwse edelen in ongenade bij Graaf Jan I.

Arnould hoort van een groot toernooi in Frankrijk en de roem van de dolende ridders zoals je ze alleen in Frankrijk kon tegenkomen. Hij besluit ook naar Frankrijk te gaan en verwerft daar grote roem. De Koning en Koningin van Frankrijk overladen hem met eer.
Zonder het zelf te weten had Arnould zich aangesloten bij de Hertog van Henegouwen Jan van Avesnes die zijn vriend en medestrijder werd op het toernooi.
Nadat Graaf Jan I van Holland ziek werd, kwam Jan van Avesnes als regent van Holland en Zeeland naar deze gebieden om het bestuur op zich te nemen. Dit was voor Arnould het moment om weer legaal zonder te worden opgejaagd terug naar zijn vrouwe Ida te kunnen gaan.