Dit boek is bedoeld als een overzicht van denken en denkers over wetgeving, van gedachten en theorieën daarover. Positieve, sceptische en negatieve gedachten. Zeker in Common Law landen zijn die laatste te bespeuren. Daar komt het voor dat wetgeving niet als ‘recht’ (law) wordt beschouwd. Alleen wijze rechtsgeleerden met een pruik op zouden het gebouw van het recht onderhouden, misschien nog wat wetenschappers, maar niet een stel grillige politici, jongens van de straat. ‘Politici zijn erg nuttig om de banale wensen van de mensen te verwoorden, niet om het land met wetten te besturen’, schreef Bernard Shaw. Die houding wekt op zich enige verbazing. Van de Amerikaanse Realisten weten wij dat ook rechters nogal grillig kunnen zijn. En al is ‘het recht’ ooit begonnen met uitspraken in conflicten, ook wetgeving is van oude en eerbied-waardige komaf. De codex van Hammurabi met 282 wetsartikelen is van ongeveer 1750 v.C. en dat is nog niet eens de oudst bekende codex. Hij bevat een prachtige preambule over recht en gerechtigheid. Rechters komen er sporadisch in voor, ze worden bedreigd met een forse straf op het maken van fouten. Dat gebeurde kennelijk. Vanwaar die minachting?
Dit boek gaat dus over de ambivalenties over wetten en regels, over hoe die ambivalentie bij onszelf met de paplepel is ingegoten, over de werking en uitvoering van wetgeving, over vroeger en over nu.