Aan het eind van de Tweede Wereldoorlog, op zestienjarige leeftijd, ging Hermann Markard kunstgeschiedenis studeren. De consensus in die tijd wat betreft kunst en kunstonderwijs was even chaotisch als de politieke en economische situatie. In deze periode kreeg Markard zijn eerste uitnodiging tot exposeren. Zijn werk was in die tijd sterk gestoeld op wat hij tijdens zijn studie had geleerd.

Uiteindelijk besloot hij te doen wat niemand in die periode aan het doen was: de mens schilderen. Hij maakte portretten, puur voor zichzelf. Maar niemand toonde interesse. Markard kreeg nauwelijks de gelegenheid om te exposeren of zelfs maar een schilderij te verkopen. Dus ging hij, zoals veel kunstschilders, werken als decorontwerper. Maar tijden veranderen, en meningen ook.

Tegenwoordig heeft Markard een klein en overzichtelijk oeuvre van schilderijen en tekeningen, waarbij elk onderdeel zorgvuldig is samengesteld en uitgewerkt. Soms moest hij jaren zoeken naar de juiste vorm, kleur of uitdrukking voor één enkel schilderij. Dit boek bevat het grootste gedeelte van zijn oeuvre: zijn portretten sinds 1980.