Als het over Wallonië gaat, is Guido Fonteyn misschien wel onze best geïnformeerde publicist. Hij was jarenlang de enige Vlaamse journalist onder de taalgrens, werd gekust door José Happart, kent de mensen, de volkshuizen, de wijken en de verhalen. Die desem zit ook in zijn werk. Hij tuft rond in zijn oude Volga, observeert de omgeving, houdt af en toe halt om een Chimay te drinken en vindt vergeten pareltjes in stoffige antiekwinkeltjes.

Deze unieke box bundelt drie van zijn essentiële boeken: Over de taalgrens, Grensgebied en Vlaanderen, Brussel, Wallonië. Samen bieden ze een averechtse wandeling doorheen de geschiedenis van ons complexe land. Over de onverbiddelijke streep op de kaart van Komen in het westen tot Voeren in het oosten, over de vraag waarom Duitstalig België het best functionerende onderdeel van ons land is en waarom niet het verschil in taal maar de aan- of afwezigheid van delfstoffen in de ondergrond eeuwenlang de verhouding tussen Wallonië, Vlaanderen en Brussel bepaalde. Een caleidoscoop van kleine en grote histories.