Wat roept het woord ‘Middeleeuwen’ bij ons op? Kastelen en ridders in harnas? Jonkvrouwen die smachtend luisteren naar troubadoursliederen? Kruistochten en wapengekletter? Magie en bijgeloof? Of zijn dat onze (verkeerde) interpretaties van de werkelijkheid?



In 'Vreemd vertrouwd' dompelt Jozef Janssens ons onder in de rijke literaire erfenis van de Middeleeuwen en leren we anders kijken naar die boeiende tijd: over Walewein en Koning Artur tot Van den vos Reynaerde en de legende van Beatrijs, over auteurs als Jacob van Maerlant en Diederic van Assenede, over rosse schurken en de liefde voor de favoriete kleur blauw, over literair erfgoed dat voor de verkeerde kar wordt gespannen om iets te willen bewijzen, over inzichten die bij nieuwe vondsten van literaire fragmenten weerlegd worden.



De titel van dit boek vertelt nog iets meer. De middeleeuwse ideeënwereld is niet enkel vreemd en vertrouwd, ze is ook vreemd vertrouwd. Deze oxymoron is bedoeld. Hoe verrast we soms — vaak terecht — staan te kijken van sommige middeleeuwse verschijnselen, het blijft toch ook oppassen dat we die verbazing niet opvullen met projecties van onze dromen, verzuchtingen en verwachtingen, en zo onze eigen, persoonlijk gefotoshopte Middeleeuwen creëren.