"Bij ons gaat het om (de zorg voor) deze concrete persoon, bij het management gaat het alleen om het geld." Deze uitspraak kun je in allerlei variaties beluisteren in de gesprekken tussen verpleegkundigen onderling in een ziekenhuis.

Auteur van deze studie, Chantal Sluijsmans, realiseert zich dat de kloof tussen management en verpleging menslievende zorg niet ten goede komt. Deze polariteit creëert bovendien een patstelling: geen van beide partijen hoeft in beweging te komen. Als geestelijk verzorger stelt Sluijsmans het gebrek aan verbinding tussen verpleegkundigen en management in een ziekenhuis aan de orde. In dat kader begeleidt ze een dialogisch leerproces met verpleegkundigen en managers waarin gewerkt wordt aan spanningsvolle verbinding. Met behulp van reflecties op dit leerproces en bijdragen vanuit verschillende theoretische perspectieven, met name zorgethiek, kritische organisatietheorie en genderstudies, worden de begrippen "spanningsvol verbinden" en "menslievende zorg" verdiept.

De auteur vraagt aandacht voor een vorm van organisatie-ontwikkeling waarbij trage, moreel geladen vragen, zoals het gebrek aan verbinding tussen verpleegkundigen en managers, in bewerking worden genomen. Met het in bewerking nemen van deze trage vraag door managers en verpleegkundigen worden zij in staat gesteld op hun professionele handelen te reflecteren, hun motivatie te herijken en te werken aan spanningsvolle verbindingen op verschillende niveaus die menslievende zorg bevorderen.

Geestelijk verzorgers kunnen een belangrijke bijdrage leveren aan het bevorderen van menslievende zorg organisatiebreed. Zij kunnen de dialogische leerprocessen waarin organisatiebrede trage vragen in bewerking worden genomen aanwakkeren en begeleiden. Zo kan de bezielende onderstroom van de zorgorganisatie, die zorg tot menslievende zorg maakt, gevoed worden.

Dit boek is interessant voor managers, verpleegkundigen en geestelijk verzorgers in zorgorganisaties, en voor zorgethici en onderzoekers op het gebied van zorg, welzijn en geestelijk verzorging.

Chantal Sluijsmans (Heerlen, 1969) studeerde theologie aan de Universiteit voor Theologie in Pastoraat in Heerlen, Episcopal Divinity School en Harvard Divinity School in Cambridge (MA). Ze specialiseerde zich op het gebied van feministische theologie. Na een jaar te hebben gewerkt als pastor in een parochie, maakte ze de overstap naar het ziekenhuis. Als geestelijk verzorger verdiepte ze zich verder in zorgethiek, theologische en filosofische genderstudies, en organisatietheorie, steeds in relatie tot de moreel en existentieel geladen vragen die ze tegenkwam in haar praktijk, zowel bij patiënten en bewoners, als bij professionals en op organisatieniveau. Momenteel werkt ze als geestelijk verzorger in de ouderenzorg, als stafmedewerker zorgethiek en organisatie bij een kleine zorgorganisatie die zorg draagt voor mensen met een combinatie van autisme, psychische problematiek en/of een verstandelijke beperking en ze is lid van een regionale klachtencommissie van vier organisaties in de ouderenzorg.