Paz, een jonge, succesvolle fotografe, is met de noorderzon vertrokken, man en kind achterlatend in Parijs. Acht maanden later wordt haar naakte, levenloze lichaam aangetroffen op een Arabisch strand. Wat is er gebeurd? Stap voor stap komt haar man César, kunstcriticus en journalist, achter de pijnlijke waarheid en besluit hij die op te schrijven voor hun zoontje Hector, voor later. Hoe Paz en César elkaar ontmoeten, verliefd worden en daarna langzaam uit elkaar groeien. Hoe de kunst kan stimuleren en kan verstikken. Hoe de liefde voor de ander op fatale wijze moet wedijveren met de liefde voor de vrijheid. Met dit magistrale verhaal stelt Christophe Ono-dit-Biot (1975) ons de vragen die er in de 21ste eeuw toe doen.