Hermans’ foto’s zijn doortrokken van de visie van de schrijver en de intense blik van de geoloog, die in ieder landschap de onderliggende structuren herkent en constateert dat alles onherroepelijk in het teken staat van verval. Maar naast de beelden van vervallen huizen en afgebladderde affiches valt ook een zachter onderwerp op. Hermans fotografeerde veel mensen, gewoon op straat, en opvallend veel kinderen. En niet in de laatste plaats ontzettend vaak zichzelf. Voor dit boek werd het gesloten archief-Hermans eenmalig opengesteld. Piet Schreuders en Bram Oostveen maakten een nieuwe selectie uit ruim vijfduizend zwart-witfoto’s ­en tienduizend kleurendia’s. Het is de eerste publicatie van foto’s die Hermans niet zelf samenstelde. De meeste hier getoonde beelden zijn nooit eerder gepubliceerd. Publicatie bij de gelijknamige tentoonstelling in het Fotomuseum Den Haag van 20 augustus 2022 tot 8 januari 2023.