Het is meer dan dertig graden en Marina, de ik-figuur en hoofdpersoon, loopt buiten te genieten van een beetje afkoeling door een beetje wind. Ze loopt langs ramen die openstaan. Elk raam vertelt haar een eigen verhaal, muziek, ruziënde kinderen, een kindje dat een lief liedje zingt.
Maar dan is ze getuige van een gebeurtenis…
Ze is er behoorlijk van uit haar evenwicht en weet niet wat ze ermee moet. Kan ze gewoon verder leven en die ander maar aan haar lot overlaten, of moet ze iets ondernemen? Het laat haar niet meer los, maar ze ziet ook geen mogelijkheden om daadwerkelijk iets te doen. Totdat er iets ernstigs gebeurt…
Dan heeft ze geen keus meer en doet wat haar hart haar ingeeft.