Van alles naar niets en van niets naar alles, dat duidt in het kort de Legende van Iruk. Het eerste deel geeft de weelde aan die Iruk en zijn broeders ondervinden in Karuzië, het tweede deel de sociale component op aarde. De Karuzanen hebben alles wat hun hartje begeert. Ze hoeven niets, hebben voldoende te eten, te drinken en kunnen zich overal mee vermaken. Ook het eeuwige leven is er een feit. Er is sprake van een min of meer dystopische samenleving. Ze raken verzeild op onze aarde en moeten zich daar zien te redden.