“Hoe ouder, hoe wijzer” is een boodschap die in deze dichtbundel wordt meegegeven. De auteur reflecteert op diverse aspecten van het leven. Dat gebeurt op een heel persoonlijke wijze. De meeste gedichten zijn dan ook in de ik-vorm geschreven. Uit de gedachten die daarbij aan bod komen kunnen de lezers ook iets voor zichzelf halen. Zij nodigen immers uit tot zelfreflectie. Wanneer had de lezer zelf vlinders in de buik, hoe ziet zijn levensvijver eruit en wat hangt er aan de waslijn van zijn bestaan?
Het geheel vormt een dichtbundel waar veel mensen, ook jongeren, iets aan kunnen hebben.