JULIANAls ik midden op straat zou struikelen, zou Dahlia Muñoz me niet overeind helpen. Nee, ze zou me laten liggen, met bloedende knieën en al, en met een glimlach over me heen stappen. Dus wanneer Dahlia weer terugkeert naar Lake Wisteria, doe ik mijn best haar te ontlopen.Totdat mijn bemoeizuchtige moeder me schaakmat zet.