Waakzaam moeten ze zijn. Dienstbaar. En hun werk integer, zorgvuldig en betrouwbaar uitvoeren. Politieambtenaren moeten de wet handhaven en daarbij past het niet dat zij zelf de regels overtreden.

Dat dit wel gebeurt, blijkt uit de ambtenaarrechtelijke geschillen die in dit boek worden beschreven. In al deze zaken staan de politieman en -vrouw als ambtenaar centraal. Die kan over allerlei kwesties in conflict komen met de korpschef. Over een misgelopen promotie, een verkeerd ingevuld declaratieformulier, het gebruik van de dienstauto, het neuzen in politiesystemen, sjoemelen met een examen. Over pensioenen, waarnemingstoelages en coulanceregelingen.

Wat dit overzicht aan bestuursrechtelijke arbeidskwesties – de auteur bespreekt zeventig recente rechtszaken – vooral leert is dat de korpschef behoorlijk streng is voor politiemensen die de regels niet altijd even nauw nemen. Er zijn interne voorschriften, ambtsinstructies en wettelijke bepalingen en die moeten worden nageleefd. Omdat de eisen aan integriteit en betrouwbaarheid zo hoog zijn, is er in de politieorganisatie geen ruimte voor gerommel in de marge. Wie de regels overtreedt maakt zich al snel schuldig aan plichtsverzuim en krijgt dan te maken met een korpschef die stevig doorpakt. Die beschikt over een heel arsenaal aan sancties en zal niet schromen politiemedewerkers – zelfs al hebben die jarenlang goed gefunctioneerd – op straat te zetten. Dat is de korpschef ook verplicht aan het imago van de politie en de reputatie van de openbare dienst. Politieagenten zijn gewaarschuwd.