De heilige vader Païssios liet bij zijn ontslaping in juli 1994 aan de wereld een geestelijke erfenis na: zijn onderrichtingen. Hij was een eenvoudige monnik, die alleen de Gemeentelijke School had doorlopen, maar hij was rijk in goddelijke wijsheid en had zich helemaal gegeven voor zijn naaste. Zijn onderrichtingen waren geen theorie of catechese. Hij had het Evangelie tot zijn leven gemaakt en zijn onderrichtingen putte hij uit zijn leven, dat zich vooral kenmerkte door liefde. Hij had zichzelf gevormd naar het Evangelie en dat bleek ten eerste uit zijn gestalte en verder uit zijn evangelische liefde en zijn verlichte woorden.