Meester Hugo houdt van verhalen. Sprookjes, fabels, liefdesverhalen, ridderverhalen, verhalen uit verre landen, mythes, sages, dierenverhalen, griezelverhalen, verhalen met veel woorden, maar ook verhalen die niet veel woorden nodig hebben. Omdat iedereen hem graag hoort vertellen, heeft hij zelf nog maar weinig tijd om verhalen te lezen of ernaar te luisteren. Daarom bedenkt hij op een dag de verhalentroon voor in zijn klas.
 
Zijn leerlingen mogen een voor een op de verhalentroon een verhaaltje komen vertellen. Niet zomaar een verhaal! Een verhaal dat ze gehoord hebben van hun ouders, die het op hun beurt misschien gehoord hebben van hun ouders. Of eentje van een tante of een goede vriend van de familie. Zo ontdekken we in De klas van meester Hugo verhalen van over de hele wereld.