In de jaren zestig en zeventig leefde
Hermans zich uit in vele genres. Het sadistische
universum uit 1964 is een vinnige essaybundel,
waarin hij zijn briljante borrelende
geest op veel onderwerpen en personen
loslaat.
Machines in bikini, een verhandeling over
stroomlijn en techniek, verscheen in 1974
als gelegenheidsuitgave. Als bibliofiele
editie verscheen in 1976 de verzameling
aforismen Dinky toys, en van een heel ander
kaliber was de in de vermomming van
de jezuïetenpater Anastase Prudhomme
geschreven tekst Annum Veritatis uit 1968,
die de draak stak met de opvattingen van
de rooms-katholieke kerk over de seksuele
moraal.
Een heel andere en nu beminnelijke
Hermans leerden de lezers in 1969 kennen
in het reisverslag De laatste resten tropisch
Nederland. De bestemming van de reis was
de Nederlandse Antillen en Suriname, het
geboorteland van Hermans' echtgenote
Emmy.
De vertrouwde Hermans keerde al snel
weer terug. In Van Wittgenstein tot Weinreb
staat de auteur weer venijnig en polemisch
midden in het politieke debat.