De rits van de lijkzak ging open en Cassie zag haar eerste klant van de dag. De halfgeopende verrassend blauwe ogen van de vrouw keken nietsziend naar haar op.

Cassie Raven werkt overdag in het mortuarium, en in haar vrije tijd volgt ze een taxidermiecursus. Ze weet dat mensen haar baan maar raar vinden – want waarom zou iemand lijken opensnijden? Maar zij weten niet wat Cassie wél weet, namelijk dat de doden gewillig prijsgeven wat er met hen is gebeurd. Ze heeft al vele lichamen op haar snijtafel gehad maar ze hoefde nog nooit het mes te zetten in iemand die ze kende. Iemand die heel veel voor haar betekende. Geraldine Edwards, de docent die ervoor zorgde dat Cassie op het rechte pad terechtkwam. De patholoog zegt dat Geraldines dood een ongeval was. Maar het lichaam vertelt Cassie een ander verhaal…

Lichaamstaal was een Mezza Boekenpanel-keuze