‘Het eigenlijke’ is voor iedereen iets anders. Voor Hans Frambach zijn het de misdaden in het nazitijdperk, waar hij al zijn hele leven onder gebukt gaat. Daarom werkt hij als archivaris bij het Instituut voor Exploitatie van het Verleden in Berlijn; al hij vraagt zich inmiddels af of het geen tijd is voor een andere baan.

Ook voor zijn enige vriendin Graziela stond verbijstering over dit verleden centraal – totdat ze een man ontmoette die haar begeerde en ze vanaf dat moment ‘het eigenlijke’ zocht in de vleselijke liefde; een concept waar ze nu aan begint te twijfelen.

Maar kunnen ze het nationaalsocialisme voor alles verantwoordelijk houden? Of is het hun eigen onvermogen waardoor Hans en Graziela ongelukkig zijn?

Iris Hanika laat zien hoe de misdaden van het verleden ons tot op de dag van vandaag in hun greep houden, en tot welke absurditeiten de professionalisering van het herdenken kan leiden.