Eenvoudiger wordt een videogame niet: een
kleine held met twee linkerhanden, een domme prinses, hysterisch en bijna even
onhandig als haar redder, en dan een bende Blorks, de ene nog lelijker, wreder
en gemener dan de andere. Zij hebben maar een doel in hun leven: voorkomen dat
de held de prinses bevrijdt. En als ze die zo nu en dan kunnen afslachten, gaan
ze zich niet inhouden. Hun samenspel leidt naar het onvermijdelijke ‘Game Over’
waarop elke gag uitmondt. Op dat ritme serveert Midam een symfonie aan
woordeloze en meedogenloze gags die steeds hun doel treffen.