Nadat God alle dieren had geschapen, kreeg hij een klacht van het hert, die vroeg of hij de koning der dieren mocht zijn. God stemde toe en plantte prachtige looftakken op de kop van het dier. In de Griekse mythologie was het hert nauw verbonden met de figuren Artemis, godin van de jacht, en de onbesuisde Aktaion. Bij de Kelten hing het samen met de god Cernunnos. In het heden loopt de jonge Edward samen met jachtopziener Gilbert door de bossen, waar ze een hert zonder gewei aantreffen. Vanuit het struikgewas kijken twee ogen toe. Het zijn de ogen van een stroper die schijnbaar – en om onduidelijke redenen – wordt geduld door Edwards grootvader. Voegt het hert – en het mysterieuze witte hert in het bijzonder – een nieuw hoofdstuk toe aan zijn legende?