Het recht is iets wat de staat 'maakt', in zijn wetgeving en rechtspraak. Althans, zo lijkt het op het eerste gezicht. Bij nader inzien ligt het allemaal wat ingewikkelder. Want bijna iedereen erkent dat er zaken zijn die niet geschonden mogen worden door het recht van de staat, zaken die door het recht van de staat gerespecteerd of zelfs beschermd moeten worden. Anders gaat niet om recht, maar om een perversie van het recht. Welke zaken zijn dat? Traditioneel spreekt men in dit verband over het natuurrecht of de natuurwet. Maar wat is dat, natuurrecht? Moet men gelovig zijn om deze noties te kunnen aanvaarden? Of ondermijnt het geloof in God juist de aanvaarding van het natuurrecht of de natuurwet?
In De onzichtbare maat gaat rechtsfilosoof Andreas Kinneging dieper in op de fundamenten van de staat en daarmee op de fundamenten van het recht, om de ware grenzen van het recht te verkennen.

Andreas Kinneging is hoogleraar rechtsfilosofie aan de Universiteit Leiden. Hij publiceerde onder meer Geografie van goed en kwaad (2005) en Het goede leven (samen met Piet Gerbrandy, 2008). Hij is de bezorger van Alexis de Tocqueville's Over de democratie in Amerika (2011).

Over Geografie van goed en kwaad:

'Kinneging zet de deur open van een intellectuele schatkamer waarvan velen nauwelijks het bestaan nog vermoeden.'
de groene amsterdammer

'Bijzonder stimulerend voor wie een ernstiger antwoord zoekt op de hedendaagse uitdagingen dan de ondraaglijk lichte postmoderne clichés.'
de standaard

'Een onovertroffen naslagwerk.'
trouw