'Sommige vriendschappen groeien geleidelijk, de onze herinner ik me als een die er meteen in volle omvang was,' schrijft Elmer Schönberger in Keten & stompen over de vele jaren dat Louis Andriessen en hij pianospeelden, in gesprek waren, eenentwintigden, whiskey dronken, roddelden, elkaar brieven schreven en elkaars werk becommentarieerden. Aanstichter van de vriendschap was de gemeenschappelijke liefde voor Stravinsky, over wie zij in 1983 de nog altijd toonaangevende monografie Het apollinisch uurwerk schreven. Het begon allemaal kort na de première van De Staat (1976), de compositie die de kiem legde voor Andriessens wereldwijde faam, en eindigde bijna een halve eeuw later met blikken van onverkorte bondgenootschap in het verpleegtehuis waar Andriessen zijn laatste dagen sleet, in de geest verdwaald maar nog altijd onnavolgbaar zichzelf.

Reizen naar Stravinsky, uren met Bach, premières in Amerika, proletarisch winkelen in Zwitserland, composities van Hoketus tot May en van De Tijd tot Agamemnon: leven en werk zijn één in dit intieme verslag van een vriendschap. Keten & stompen, dat een antwoord op een krachtig gevoel van gemis wil zijn, bevat enkele van Schönbergers persoonlijkste pagina's.



Elmer Schönberger (1950) is musicoloog, componist en schrijver van fictie (romans, toneel) en non-fictie (muziek). Zijn laatste boek is Inspiratie wantrouw ik ten zeerste, de biografie van Otto Ketting.