'Niemand geeft echt om mij.'
'Als het even kan, mijd ik elke confrontatie.'
'Ik doe alles om maar aardig gevonden te worden.'
'Uiteindelijk doe ik het toch nooit goed.'
'Soms wil ik de boel gewoon kort en klein slaan.'

Heftige emoties en nare gedachten kunnen ons leven beheersen als we niet weten waar ze vandaan komen, wat we ermee aan moeten en hoe we ons ervan kunnen bevrijden. Louter overleven en vermijden, angsten en conflicten zijn het gevolg. Dat is onnodig, omdat veel van deze gevoelens en gedachten berusten op illusies, die we hebben ontwikkeld om pijnlijke gevoelens uit onze kindertijd te verdringen. Hoe nuttig deze onbewuste overlevingsstrategieën ook kunnen zijn voor een kind, voor de volwassene werken ze voornamelijk destructief.

In het vervolg op De herontdekking van het ware zelf schetst Ingeborg Bosch treffend en herkenbaar hoe illusies ons leven moeilijker en pijnlijker maken dan nodig is. Aan de hand van duidelijke voorbeelden legt Bosch uit hoe we dit illusoire lijden een halt toe kunnen roepen. Ze geeft ons de sleutel om te ontsnappen uit de doolhof van soms overweldigende en vaak onbegrepen gevoelens en gedachten, en brengt ons een stap dichter bij emotionele harmonie.