Individualisering is met het streven naar succes, glamour en geluk, maar ook met stress, depressie en afnemende zorg een kenmerk van deze tijd. Maar wat bindt mensen en hoe zien zij de zorg naar elkaar, nu en in de toekomst?

Verzorgingssociologie onderzoekt deze kernvragen aan de hand van vijf benaderingen:

• het structureel functionalisme/de systeemtheorie,


• het symbolisch interactionisme/de etiketteringstheorie,


• de disciplineringstheorie,


• de kritische theorie,


• de civilisatietheorie.

Studenten leren ontwikkelingen en probleemsituaties in de zorg, hulp- en dienstverlening vanuit verschillende invalshoeken te analyseren en in een brede context te plaatsen. Ook leren zij professioneel aan te sluiten bij nieuwe ontwikkelingen in de verzorgingsstaat, de risicomaatschappij en de civil society. In een laatste hoofdstuk staat modernisering met paradoxen als schaalvergroting en schaalverkleining, verafhankelijking en verzelfstandiging, conditionering en deconditionering centraal.

Verzorgingssociologie is bedoeld voor (gevorderde) studenten van (para)medische studies en opleidingen in de (gezondheids)zorg, het sociaal werk en maatschappelijke ondersteuning.

Willem Visser doceerde verzorgingssociologie en organisatiekunde aan de Academie voor Sociale Professies van de Haagse Hogeschool. Daar verzorgde hij ook trainingen conflicthantering.

Momenteel is hij lid van de Wmo-raad in Valkenburg (Zuid-Limburg). Van zijn hand verscheen eveneens bij Uitgeverij Coutinho Leren organiseren - samenwerken, managen en coachen.