In de ochtend van Dolle Dinsdag, 5 september 1944, fietste de alleenstaande moeder Marie Antheunis van haar zus in Terneuzen naar Axel, een stadje in de grensstreek tussen Nederland en België. Ze kwam nooit aan. In plaats daarvan werd ze samen met de haar onbekende Debora van Es opgepakt, gevangengezet, gemarteld en verkracht door leden van het voormalig verzet, verenigd in de Ordedienst. De twee vrouwen verdwenen spoorloos. Pas eind februari 1946 werden hun overblijfselen opgegraven. De zaak was kort een nationaal schandaal, maar na een gerechtelijk vooronderzoek verdween de zaak in de doofpot.

Tachtig jaar later onthult een reconstructie door wie de vrouwen werden vermoord en waarom. Dit boek vertelt het verhaal Tachtig jaar later onthult een reconstructie door wie de vrouwen werden vermoord en waarom. Dit boek vertelt het verhaal van een van hen, Marie Antheunis. Kritisch gebruik van mondelinge overlevering, familiearchieven en andere archieven, waaronder dossiers uit het Centraal Archief Bijzondere Rechtspleging, geeft inzicht in het roerige leven en tragische einde van Marie en verklaart waarom deze moorden verborgen moesten blijven.