Bijna drie jaar heeft Typex met Rembrandt geleefd, dag in, dag uit, bij nacht en ontij. Het resultaat van dat proces van vereenzelviging is een visueel verpletterende beeldroman, waarin de auteur 'zijn Rembrandt' schetst: nukkig, ijdel, arrogant, bot, lichtgeraakt, maar ondanks alles vertederend en soms meelijwekkend. Deze Rembrandt wordt door zijn eigen genialiteit overvallen: hij kan het nu eenmaal niet helpen dat hij een groot kunstenaar is.


Rembrandt is geen cultureel correcte hagiografie, maar een ongemeen rijk prentenboek voor gevorderde kijkers. Op virtuoze wijze speelt de tekenaar met de vorm van zijn verhaal: grote en weelderig vormgegeven massascènes
wisselt hij af met soms bijna abstracte details; bladzijden in stemmig bruin worden gevolgd door uitbarstingen van kleur. En sla eens het hoofdstuk Rattus rattus over de pestepidemie in Amsterdam open; niemand tekent mooiere ratten dan Typex.


Dit is een boek om telkens weer ter hand te nemen; pas bij herhaaldelijk en veelvuldig kijken geeft het al zijn wonderen prijs.

- Marijn Schapelhouman

Senior conservator tekeningen, Rijksmuseum, Amsterdam


Over Rembrandt van Rijn:
`Ik houd staande: bij geen Protogenes, Apelles of Parrhasius is ooit opgekomen
of zou, mochten zij op aarde terugkeren, ooit kunnen opkomen wat door een jongen, door een Hollander, door een molenaar die nog geen baard heeft, in één mensenfiguur is bijeengebracht en in zijn totaliteit weergegeven. Verbazing overvalt mij als ik dit zeg. Hulde, Rembrandt!'

- Constantijn Huygens

homo universalis, 1629


'Geen benul van naakten, er is er niet één te noemen die niet onaangenaam is voor het oog.'

- Andries Pels

auteur, 1677



'Ook wordt er getuigd dat hij eens een portret geschilderd heeft waar de verf
zodanig dik op lag dat men het schilderij bij de neus van de grond kon oppakken.'

- Arnold Houbraken

kunstschilder, 1718



'Vervelende vent.'

- Hendrick van Uylenburgh

kunsthandelaar, 1647